Денес во 11 часот на градскиот плоштад „Методија Андонов – Ченто“ беше одбележан „Виолетов ден 2018“.
Настанот беше реализиран со поддршка на општина Прилеп, а во соработка со Лигата против епилепсија на Македонија, кои исто таа го организираа овој настан во 12 часот во Скопје.
“Виолетов ден” или “Purple day” е ден за поддршка за луѓето со епилепсија. Се одбележува на 26 март,секојагодина на сите континенти, во повеќе од сто земји во светот и е именуван за еден од највлијателните меѓународен денови за подигање на свеста за епилепсијата. Денот е основан во 2008 година по иницијативата на девојчето Cassidy Megan, нејзините родители и Здружението за епилепсија од Нова Шкотска во Канада. Поради чувството на осаменост и недоразбирање, Cassidy која тогаш била девет-годишно девојче со епилепсија, изразила желба сите да зборуваат за епилепсијата и да се покаже како луѓето со епилепсија не се разликуваат од другите луѓе. Поради тоа Cassidy одлучила да открие како таа во слободното време сака да игра во реклами и филмови, да играат надвор со пријателите, да се грижи за своите миленици и да го поминува времето со своето семејство. Во текот на изминатите години Cassidy се смешка со илјадници плакати и испраќа пораки „Сакам луѓето да знаат дека ако имаш епилепсија, не си сам“ .
Да се одбележи денот избрана е виолетовата боја, бојата на лаванда, што е меѓународна боја за епилепсија, но тоа, исто така, поврзана е со чувството на осаменост, кои често се јавува како резултат на општествена стигматизација и изолација на луѓето со епилепсија.
Треба да се промени начинот на прикажување на епилепсијата на телевизија, во книгите и другите медиуми, каде епилепсијата и животите на луѓето со епилепсија се прикажани на лош начин што уште повеќе ги усложнува напорите правилно да се едуцираат луѓето за епилепсијата и како да му се помогне на лице кое има епилептични напади.
Во однос на состојбата на лицата со епилепсија во Македонија, ситуацијата е скоро непроменета, и дискриминацијата сеуште е на високо ниво. Полека општеството па и институциите го разбираат овај тип на нарушување, останува на самите лица со епилепсија, па и родителите малку да се охрабрат и јавно да проговорат за проблемот епилепсија.